Over mij
Waarom luistert je nou gewoon niet!? Waarom werkt je nou niet even mee? Waarom wordt je daar nou zo ontzettend boos om? Kan je nou niet héél even stil blijven zitten? Waarom doet je nou altijd zo moeilijk? Kan nou niks NORMAAL gaan met dit kind?
Zelfs de meest kleine verzoekjes stuitte op ontzettend veel weerstand en verzet bij mijn oudste zoon. Time-out’s, naar de slaapkamer sturen, favoriet speelgoed afpakken, geen televisie kijken, dreigen, omkopen, belonen, stickers. Ik heb het allemaal geprobeerd maar het werkte niet.
Mijn kind wilde gewoonweg niet luisteren. En dat niet alleen, hij wilde alles op zijn eigen manier doen, had altijd overal een weerwoord op. Hij was dwars, snel gefrustreerd, koppig, inflexibel, overgevoelig, kon zich slecht aanpassen aan nieuwe situaties en was ontzettend pietluttig. Kortom mijn zoon was een hele hand vol.
Hij had een enorm temperament en sterke wil. Hoe meer ik aan hem ging trekken, hoe meer druk ik uitoefende, hoe meer hij zich afzette. En dat resulteerde soms in enorme woede uitbarstingen waarbij hij behoorlijk tekeer ging.
Ik wist niet meer hoe ik daarmee om moest gaan. Wat ik ook probeerde niks werkte. Ik verloor vaak mijn geduld, viel tegen hem uit, was gefrustreerd en vaak boos. Mijn kind had een uitgebreide gebruiksaanwijzing die ik maar niet kon ontcijferen.
‘s Avonds in bed voelde ik me schuldig omdat ik het WEER niet goed had aangepakt. Ik voelde me een slechte moeder, incompetent en was teleurgesteld in mezelf. Dit is niet hoe ik me het moederschap had voorgesteld en ook niet hoe ik het moederschap wilde invullen.
Elke avond nam ik me voor het morgen anders te doen. Maar ik wist niet hoe. Ik las boeken, struinde internet af op zoek naar ouders die in dezelfde situatie zaten. Ik pakte van alles wat mee maar het werkte niet niet óf in de hitte van de strijd lukte het me niet om het toe te passen.
En toen hakte ik de knoop door om te stoppen met aanmodderen. Ik besloot trainingen te volgen en een ouderschapscoach in de arm te nemen. En toen leerde ik wat wél werkte voor mijn kind. Ik leerde zijn gedrag beter te begrijpen en dat IK mijn gedrag aan moest passen. Ik leerde anders met hem te communiceren waardoor er meer samenwerking ontstond, ik leerde mijn eigen emoties te managen zodat ik in elke situatie rustig kon blijven. Ik leerde wat wel en wat niet werkte voor mijn kind.
Ik ben binnen een paar maanden tijd gegaan van elke dag strijd en gedoe naar rust, harmonie en samenwerking thuis. Ik ben geduldiger, liefdevoller en ik heb het getouwtrek, EINDELIJK achter me kunnen laten. Mijn kind is rustiger geworden, hij werkt sneller mee, heeft geen extreme woede uitbarstingen meer en is minder rigide.
We hebben weer plezier thuis en ik zie mijn kind opbloeien.
mijn visie:
Kinderen willen vooral gehoord en gezien worden en doen het beste dat ze kunnen met de vaardigheden die ze hebben. Ze willen graag hun best doen en erbij horen maar soms KUNNEN ze dat niet. De rol van de ouder is NIET die van politieagent of rechter. Laat die teugels maar een beetje vieren, dan kan geen kwaad. En nee, ik pleit niet voor permissief opvoeden. Ik geloof juist dat kinderen veel baat hebben bij duidelijk gecommuniceerde grenzen.